ZELDA

w "Nilgün ölmüs. Besinci kattaki evinin penceresinden kendini asagi atarak canina kiymis. Ece Ayhan söyledi.
w çok degisik bir insandi Zelda. Aksamlari belli saatten sonra kisilik, hatta beden degistiriyor gibi gelirdi bana. Yüzü alarir, bakislarina çok güzel, ama ürkütücü bir parilti eklenirdi. çok da gençti. Sanirim, otuzuna degmemisti daha.
w Ece ile Gergedan için yaptigimiz aylik söyleside ondan söyle söz ettim: Bu dünyayi baska bir hayatin bekleme salonu ya da vakit geçirme yeri olarak görüyordu.
w Dönüp baktigimda bir aci da buluyorum Nilgün'ün yüzünde. O zamanlar görememisim. Bugün ortaya çikiyor."(1)

WWW "kış uykusundaki bir melek"ti Zelda. 'nasıl da düzdür ve düz bir tümcede intihar edecektir şair'.
WWW Ve 13 Ekim 1987'de evinin balkonundan yavaş adımlarla terkedecektir bekleme salonunu. Daha 29 yaşında. ölüm egemen olmuştur.
WWW Muhteşem bir ölüm, kalan sağların kabul edemeyecekleri kadar kusursuzdur bu son.
WWW 'Bir akşam vakti, yirmi yedi yaşında; o dokunulmaz güzelliği ve ağzının kenarında ışıldayan o masum kanla kendisini boşluğa bıraktı...
WWW Tanıklar söylüyor, yere düşerken hiç çığlık atmamış."(2)

WWW Nilgün MARMARA bu dünyaya terkedildi, mahkum edildi. 'İçine düştüğü kara toplum'da 'süreç yok ediciydi'... anlamsızdı... 'savruk parçalarıyla yayılan
WWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWW anlam
WWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWW ölümcüldü'

WWW ne o kabul edebildi ne de onlar kabul ettiler varlığını....
WWW 'Sanki varoluş beni cezalandırmak ister gibi; yoğunluğundan bana düşen payını benden geri alarak bu yoğunluğa, olur olmadık herkese ve her şeye fazlasıyla katlayarak sunuyor.
ülkem yok, cinsim yok, soyum yok, ırkım yok; ve bunlara mal ettirici biricik güç, inancım yok. Hiçlik tanrısının kayrasıyla kutsanmış ben yalnızca buna inanabilirim, ben.'

WWW 'zamansız bir yitiriş' oldu daima yaşam...anlatılan öyküler yalan, yaşanan rüyalar sahteydi...

'anlamın ötelendiği an'larda
kendini bulmaya çalışan ben kaç kere
bir intiharın ellerinden tutmaya çalışacaktı.....
....hantal akşamların saadet öyküleri nasıl da
yabancısı olduğumuz şeylerdi..'

WWW oysa onun 'zamandışı boşluklarda sallanan düşsel uçurtmaları', rüyaları gerçekti....

WWW'ölü bir kirpi oluyordum, dikenleri yıldızlar ve yalnızlıkla kıvrılan'

WWW cümlelerde, rüyalarda varolmaya çalışan ben...
WWW 'Bir sabah bedenimin tüm hücrelerini ele geçirmiş bir acıyla uyanıyorum, bundan böyle, nereye baktığı bilinmeyen gözlerinizle her karşılaştığımda katlanacak bir acıyla'

WWW hiçbir zaman kabul edemedi bu yaşamı ve düzeni. Daima çocukluğun o saf akışını özledi..
'çocukluğun kendini saf bir biçimde akı-
şa bırakması ne güzeldi! Yiten bu işte!'

WWW buralarda kalmaya dayanabildiği zaman içinde 'kuğuların ölüm öncesi ezgisi şiirlerim,yalpalayan hayatımın karaçarşaflı bekçi gizleri'ni yazdi çığlıklarla... eksikliğinin günlüklerini...
WWW 'Hayatın neresinden dönülürse kardır'
wwww ve Nilgün MARMARA evinin balkonundan boşluğa bıraktı kendini...
WWW sonunda terkedişiyle kırbaç acısıyla gerçekleştirdi varoluşunu 'kalan sağlara'... o asla sığamadığı düzeni intiharıyla sarstı.. bizi titretti... içinden kahkahalarla baktı bize giderken... 'ölürken kahkahamı bırakacağım..' içimizi bir öfke kapladı, kabul edilemezdi bu cürreti ve ithamları....
WWW 'Bir eskiciden satın alınmış bu teraziyi birgün başka bir eskiciye vereceğim, o gün, tozanlarım her bir yana dağılıp toprağın suyun ölümsüzlüğüne eklemlenecekler ve ben özgürleşeceğim.'
WWW Yeni bir yolculuğa sızdı Zelda damla damla... 'Sonra buradan giderim bir hiç için...'

WWW 'öLüM BURAYA KADAR!'